رواية ورد
جلال مخطرش على باله انها ممكن تكون غيرانه لصغر سنه ورد: معرفش يا جلال وسيبنى ونزل كل جلال: لا ما انا مش هاكل من غيرك ورد ابتسمت بس محبتش تبين ليه : لا مش جعانه جلال بضيق: ورد انتى عارفه انا مبحبش م.حن النسوان دا والى عجبنى فيكي انك مش زيهم مالك قلبتى مره وحده ورد بعدت عن المخده بخوف من إن هو يزعل منها : حلاص هقوم اخد دش ونزل معاك جلال مسك ايدها : مش قبل معرف كنتى بتعيطى ليه ورد بخجل: بطني كانت وجعانى جلال بحنيه: خفت دلوقتي ورد: ايوه احسن بكتير دلوقتي جلال: طب يلا روحى خدى دش وانا هستناكى بسرعه بس قبل ما الاكل يبرد ورد: حاضر بعد شويه تحت جلال بيحط اكل قدام ورد : كلى يا ورد انتى مقلتيش حاجه من الصبح ورد: باكل اهو والله ليله كانت بتبصلهم بغيره بس هى بتعرف تتصرف ازي كويس ليله ابتسمت: اي رايك في الاكل يا جلال جلال: زي كل مره تسلم ايدك
ليله: اى رايك في لاكل يا عمى محمود محمود: جميل تسلم ايدك يا بنتى ليله: ولينا قعدة عرب في الجنينه يا جلال على فكره مع حبت شاى بنعناع جلال ضحك: قعدت عرب ليه بس هو انا عملت حاجه ليله: اه عملت وهقولك بس في قعدت العرب جلال: خلاص ماشي جلال قام من على لاكل : الحمدلله وحده تعملنا شاى بقا ليله: انا هلم السفره وعلى ورد بقا تعمل الشاى اشطا ورد بضيق واضح : ماشي ورد دخلت المطبخ و جلال طلع الجنينه و محمود دخل اوضته ام محمود مسكت ايد ليله بصيق : انا مش جيباكى هنا علشان تصاحبي ورد دى انا جيباكى علشان تتجوزى جلال فاهمه ليله: فاهمه يا خالتى وانا عارفه بعمل اي ام محمود: لما نشوف اخرتها معاكى يا بت اختى بعد وقت في الجنينه ليله و جلال قعدين يهزرو ويضكحوا جات عليهم ورد بشاى وبصت بغل ليله ادت الشاى لجلال وجات عند ليله كانت قاصده تكبه عليها ليله: اااه مش هتخدى بالك يا ورد جلال قرب على ليله بخوف وبص لورد بغضب : مش تاخدى بالك ورد عيونها اتملت دموع ليله: اكيد مكنتش تقصد يا جلال جلال: انتى كويسه دلوقتي... ليله: عادى مفيش حاجه هروح الحمام وحط عليها ميه
